12 lat temu
poniedziałek, 23 maja 2011
i say bring me sunflowers and bring me a landscape of clouds and rain.
'o, ja, który wiem i który nie zapominam, że śmierć mnie kiedyś obejmie, witam słońce wschodzące, każdy dzień z radością straszliwą i uczę się żyć prosto i jasno, i uczę się też tak samo nie odpędzać smutku niepojętego, bo on się nie da odpędzać, tylko nosić go ze sobą jak swoją dolę, nie jak buty letnie i buty zimowe, ale jak głowę, która czasami boli.'
(edward stachura - poranek)
pity dance.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
kulki kulki. pozdrawiam Mary od dmuchawców kulek.
OdpowiedzUsuńgawlaku! myślałam o Tobie dziś. co tam? przyjdziesz w końcu na te zdjęcia?
OdpowiedzUsuńnie znałam tego Stachury. niewiele znam.
OdpowiedzUsuńmój egzemplarz opowiadań poszedł do ludzi. jak wróci, to chętnie pożyczę. :)
OdpowiedzUsuń