'patrz, tam gdzie kończy się dziecko, a dorosły jeszcze na dobre się nie zaczął, tam od czternastu do dwudziestu czterech lat wieku, dane jest kwitnienie człowiekowi. jedyny to czas pełnej piękności w człowieku. istnieje w ludzkości rezerwat nieśmiertelnej urody i wdzięku, ale - niestety, niestety! - związany z młodością. och, nie wystarczy podziwiać piękność abstrakcyjnych obrazów - ta nie jest drastyczna - trzeba jej doznać poprzez to, czym się było, czym się nie jest, poprzez tę niższość młodości."
(w. gombrowicz - dziennik 1961 - 1966)
24.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz